Studio Filmów Rysunkowych

Reżyser wielokrotnie nagradzanych animowanych filmów krótkometrażowych, takich jak Łaźnia (2013) czy Linia Życia (2007), nominowany m.in. do Cartoon d’Or. Autor teledysków i wizualizacji dla zespołów takich jak Basement Jaxx czy Zhu.
Ekspert Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej w roku 2015.

Kategoria PRODUCENCKA obejmuje filmy z największym budżetem, zrealizowane w wytwórniach/studiach filmowych (w systemie producenckim) w Polsce lub w międzynarodowej koprodukcji, w tym filmy studenckie (głównie dyplomy) zrealizowane poza uczelnią, bądź w koprodukcji z nią.

W PROGRAMIE:

DISC+DOG (2023, 05:46), Tomek Ducki, Pigeon Productions

DZIEWCZYNKA DO ORZECHÓW (2023, 14:03), Michalina Musialik, FUMI Studio
JOKO (Polska, Czechy, Niemcy 2024, 15:45), Izabela Plucińska, Las Sztuki/Animoon/MAUR Film
KOMPOZYCJA Z PRZEŻYĆ ISTNIEJĄCYCH (2023, 07:25), Joanna Szlembarska, Likaon/PWSFTviT w Łodzi
MEDUZY (2023, 08:03), Ola Szmida, Studio Munka
PORTRET KONIA (2023, 05:46), Witold Giersz, FUMI Studio

***

DISC+DOG (2023, 05:46), Tomek Ducki, Pigeon Productions, King Abdulaziz Center for World Culture


Gra we frisbee między trzema psami wymyka się spod kontroli, gdy zostaną one uwikłane w więzi społeczne. Co się stanie, jeśli jeden z nich zostanie wykluczony z gry?

Tomek Ducki (1982) jest polsko-węgierskim reżyserem filmów animowanych. Artysta uzyskał tytuł magistra sztuki na wydziale Film animowany w Moholy Nagy University of Art and Design w Budapeszcie oraz w National Film and Television School w Londynie. Przez ostatnie lata mieszka i pracuje w Polsce, współpracując z wieloma lokalnymi artystami i producentami. W jego indywidualnym wizualnym języku dostrzec można silne wpływy zarówno polskiej jak i węgierskiej szkoły plakatu oraz animacji. Ten niepowtarzalny styl charakteryzuje się mieszaniem różnych technik, hipnotyzującą grą kolorów oraz wciągającą fabułą. Jego najbardziej znane prace to wielokrotnie nagradzane, krótkometrażowe filmy: LINIA ŻYCIA, ŁAŹNIA oraz animowane teledyski dla artystów takich jak Basement Jaxx, Zhu czy Bipolar Sunshine. Do najnowszych projektów artysty zalicza się również spot promocyjny serii „Planety” stworzony w ramach współpracy Bass Astral x Igo oraz BBC Earth.

LAUREAT DWÓCH WYRÓŻNIEŃ ZA ZAJĘCIE IV MIEJSCA NA O!PLA: W 2015 ZA WIDEOKLIP UNICORN DLA BASEMENT JAXX ORAZ W 2019 ZA WIDEOKLIP MAN IN THE MOON DLA LCAW

***

DZIEWCZYNKA DO ORZECHÓW (2023, 14:03), Michalina Musialik, FUMI Studio


Podczas świątecznego wieczoru, mała dziewczynka znajduje zabawki pod choinką – konika na biegunach, armię żołnierzyków i domek dla lalek. Jej ukochana lalka przyciąga uwagę jednego z żołnierzyków. Podczas wspólnego, romantycznego tańca zabawek, żołnierzyk niespodziewanie wkłada rękę pod jej spódnicę. Kiedy zszokowana lalka odrzuca go, drewniany ludzik roztrzaskuje jej głowę swoją bronią. Incydent ten rozpoczyna ciąg kolejnych wydarzeń, podczas których mała dziewczynka doświadcza wizji prawdziwego świata dorosłych, pełnego potrzeb seksualnych, żądzy władzy oraz dążenia do swojego osobistego zaspokojenia. „Dziewczynka do orzechów” to film z nurtu kina terapeutycznego, który w symboliczny sposób opowiada o samotności kobiety szukającej prawa do własnej cielesności i kobiecości.

Michalina Musialik – animatorka, reżyserka filmów animowanych. Urodziła się na śląsku, uczęszczała do Zespołu Sztuk Plastycznych w Katowicach. Absolwentka PWSFTviT w Łodzi. Współpracowała ze studiami filmów animowanych takich jak Yellow Tapir Films, Anima-Pol, Fumi Studio czy Letko. Zajmuje się animowaniem, tworzeniem storyboardów oraz opracowań plastycznych. Pracowała w Muzeum Kinematografii w Łodzi na stanowisku edukatora, prowadziła tam warsztaty z animacji dla dzieci oraz lekcje muzealne z zakresu historii filmu. Ekspertka komisji opiniującej filmy do dofinansowania w Państwowym Instytucie Sztuki Filmowej. Jej film dyplomowy i debiut – PSIE POLE – zdobył Srebrnego Lajkonika na Krakowskim Festiwalu filmowym, a także zakwalifikował się na wiele międzynarodowych festiwali na całym świecie (m.in. na O!PLA). Autorka aktualnie pracuje nad swoim kolejnym filmem autorskim.

***

JOKO (Polska, Czechy, Niemcy 2024, 15:45), Izabela Plucińska, Las Sztuki/Animoon/MAUR Film


Joko to młody mężczyzna, utrzymujący całą rodzinę z pracy przy cysternie. W drugą rocznicę zatrudnienia, Joko i jego kolegów z pracy zaskakuje spotkanie z nieokreślonymi delegatami, którzy każą… nosić się na plecach. JOKO to groteskowa wizja wiecznego wyzysku i dominacji człowieka nad człowiekiem, pełna absurdalnego humoru i makabry, będąca kolejnym spotkaniem Izabeli Plucińskiej z prozą Rolanda Topora.

Izabela Plucińska to wielokrotnie nagradzana polska animatorka i reżyserka, która mieszka i pracuje w Berlinie. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi (kierunek: wzornictwo) oraz animacji filmowej na Wydziale Operatorskim łódzkiej PWSFTviT. W 2004 uzyskała dyplom na Wydziale Animacji Hochschule für Film und Fernsehen „Konrad Wolf” w Poczdamie. Specjalizuje się w animacji w plastelinie. Opracowała własną technikę tworzenia filmów animowanych: filmuje figurki, które sama lepi z gliny i plasteliny. Dzięki wypracowanemu, specjalnemu sposobowi animacji reżyserce udaje się uzyskać efekt płynnego przenikania kolorów, a nawet „malowania” plasteliną.

LAUREATKA BRĄZOWEGO TOBOŁKA O!PLA 2017 ZA FILM SEKS DLA OPORNYCH / SEXY LAUNDRY (Kategoria POZA POLSKĄ)

***

KOMPOZYCJA Z PRZEŻYĆ ISTNIEJĄCYCH (2023, 07:25), Joanna Szlembarska, Likaon/PWSFTviT w Łodzi


Para spędza razem noc. Kobieta swobodnie przemieszcza się po mieszkaniu, jedynym niedostępnym dla niej wnętrzem jest pracownia malarska jej partnera. Czyste monochromatyczne wnętrze mieszkania, abstrakcyjne obrazy w kolorach krwi i delikatne światło poranka są jednocześnie przepełnione spokojem i niepewnością.

Joanna Szlembarska – reżyserka, animatorka, absolwentka Łódzkiej Szkoły Filmowej. W swoich filmach najczęściej wykorzystuje animację stop motion, jej ulubioną techniką jest animacja lalkowa, ze względu na „cielesność” medium. Tematem jej prac jest niepokój towarzyszący ludzkiej seksualności. Estetyka jej animacji jest minimalistyczna, monochromatyczna, ale sprawiające wrażenie monumentalnej. KOMPOZYCJA Z PRZEŻYĆ ISTNIEJĄCYCH jest jej dyplomem, a jednocześnie debiutem filmowym. Obecnie pracuje nad kolejnym autorskim filem.

***

MEDUZY (2023, 08:03), Ola Szmida, Studio Munka


W głośnym, kolorowym i obwieszonym reklamami mieście dwie milczące kobiety napadają na bank. Zdobywają pieniądze i udaje im się uciec przed policjantami. Gdy zapada noc, bohaterki rozpoczynają marsz, do którego dołączają kolejne kobiety.

Ola Szmida – rysowniczka, ilustratorka i twórczyni filmów animowanych. Jej filmy animowane i ilustracje były pokazywane i nagradzane na międzynarodowych wystawach i festiwalach. Laureatka, razem z Wandą Hagedorn, Nagrody Literackiej m. st. Warszawy w kategorii komiks. Współpracowała, między innymi, z : BBC, Ermenegildo Zegna, Boiler Room, Southbank Centre, Häagen-Dazs, Muzeum Polin.

***

PORTRET KONIA (2023, 05:46), Witold Giersz, FUMI Studio


Malarskie impresje na temat sylwetki konia, jego sprężystych ruchów, kształtu głowy, walki ogierów. Oprócz autorskiej animacji reżyser przedstawia studia nad koniem Leonarda da Vinci, rysunki Pabla Picassa, Saula Steinberga i innych, ale także postacie mitologiczne, jak centaur i pegaz. Pokazuje również, jak malowali konie artyści japońscy, chińscy oraz artyści paleolitu.

Film prezentowany był podczas O!PLA 2024, ale w Konkursie TDMG!, gdzie zdobył Wyróżnienie O!PLA.

Witold Giersz, reżyser filmów animowanych, jeden z najważniejszych twórców światowej animacji. W latach 1950-56 pracował w Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej, od 1956 roku związał się ze Studiem Miniatur Filmowych w Warszawie. W latach 1985-92 pełnił funkcję kierownika artystycznego Telewizyjnego Studia Filmów Animowanych w Poznaniu. Członek Stowarzyszenia Filmowców Polskich (w latach 1966-1983 i 1987-2022 członek jego Zarządu Głównego), Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.

LAUREAT TYTUŁU HONOROWEGO OBYWATELA ANIMACJI – KRAINY NIEOGRANICZONYCH MOŻLIWOŚCI PRZYZNANEGO NA O!PLA 2013

Kategoria FORMANIMY prezentuje animacje abstrakcyjne i eksperymentalne, w tym video art, mapping i fragmenty instalacji.

W PROGRAMIE:

ABRIKECO (2024, 02:55), Małgorzata Szczepańczyk i Nina Sikorska, Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi
ARCHEO (2024, 05:27), Maciej Ćwiek, Mansarda
CHALLENGING TIMES, NEW LIVES (2024, 03:40), Barnaba Mikułowski, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
CZARNE SŁOŃCE (2023, 03:18), Zuzanna Michalska, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu
DEATHWAVES (OR A FUNGAL HECATOMB) (2023, 04:59), Maciek Stępniewski, niezależnie

***

ABRIKECO (2024, 02:55), Małgorzata Szczepańczyk i Nina Sikorska, Akademia Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi


Abrikeco – ciepło słońca niosące poczucie komfortu w czasie zimy lub niepogody. Na film składają się nagrania wideo autorstwa Małgorzaty Szczepańczyk i animacje Niny Sikorskiej, które zamknięte w kole – niby słonecznej tarczy – przenikają się i migoczą jak wytęsknione promienie. Całości dopełnia eksperymentalna muzyka stworzona przez Małgorzatę.

Małgorzata Szczepańczyk – urodzona w 2001 roku w Bielsku-Białej. Zamiłowanie do sportu w dzieciństwie pozwoliło jej rozpocząć przygodę ze sztuką, rysując portrety znanych sportowców. Obecnie w swojej twórczości skupia się na tematyce nostalgii. W 2024 ukończyła licencjat na kierunku animacja na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Aktualnie rozpoczyna studia magisterskie na kierunku animacja na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu.

Nina Sikorska – urodzona w 2001 roku w Bielsku-Białej. Animatorka, ilustratorka i autorka prozy. W 2024 roku ukończyła studia licencjackie na kierunku Animacja na Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi, obecnie studiuje na 1 roku studiów magisterskich na kierunku Animacja na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. W swojej twórczości szczególnie ceni niuanse w obserwowanej rzeczywistości.

Małgorzata i Nina współtworzyły nieobojętny filmy ANIMACJA DLA UKRAINY, prezentowany m.in. podczas Wielkiego Otwarcia 10. O!PLA 21.03.2022 roku w Fabryce Sztuki w Łodzi.

***

ARCHEO (2024, 05:27), Maciej Ćwiek, Mansarda


Arche, czyli prasubstancja, podstawowy składnik rzeczywistości oraz prazasada rozpoczynająca serię zdarzeń i zjawisk; Archeo, słowo nawiązujące do starożytności i pierwocin cywilizacji przed wynalezieniem pisma oraz Archeologia czyli dziedzina odkrywająca ową najstarszą przeszłość.

Maciej Ćwiek – reżyser, grafik, animator, scenarzysta, producent filmowy. Absolwent Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Od 1984 roku realizator filmów w Telewizyjnym Studiu Filmów Animowanych w Poznaniu. Od 1992 r. kieruje własnym studiem animacji komputerowej.

***

CHALLENGING TIMES, NEW LIVES (2024, 03:40), Barnaba Mikułowski, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu


Challenging Times, New Lives to animacja eksplorująca głęboko zakorzenione lęki i dylematy związane z powoływaniem do istnienia świadomego bytu obdarzonego inteligencją w świecie pełnym niepewności i zagrożeń. Dzieło operuje kontrastami światła i cienia, które stają się metaforą złożoności procesu kreacji – równoważąc obietnicę nieograniczonego potencjału z nieodłącznym lękiem przed tym, co nieprzewidywalne i nieznane.

Barnaba Mikułowski, znany również jako Vaticinator, urodził się w 1986 roku we Wrocławiu. Jego twórcza droga rozpoczęła się od zainteresowań grafiką komputerową i programowaniem, które z czasem przekształciły się w pełne zaangażowanie w sztuki wizualne. Jest absolwentem Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, gdzie początkowo pracował w Katedrze Grafiki Artystycznej, a obecnie rozwija swoją działalność badawczą i dydaktyczną w Katedrze Sztuki Mediów. Mikułowski specjalizuje się w grafice 3D, instalacjach interaktywnych oraz wykorzystaniu sztucznej inteligencji w kontekście artystycznym. Jest współzałożycielem HackerSpace: Wrocław i przez sześć lat pełnił funkcję dyrektora artystycznego w studiu Cat-Astrophe Games, gdzie odpowiadał za oprawę wizualną i rozwój projektów związanych z grami wideo. Jego dorobek artystyczny obejmuje udział w ponad 70. wystawach w Polsce i za granicą. W swojej praktyce łączy pasję do nowych technologii z wrażliwością artystyczną, tworząc prace będące nie tylko estetycznym doznaniem, ale także zaproszeniem do dyskusji na ważne współczesne tematy.

***

CZARNE SŁOŃCE (2023, 03:18), Zuzanna Michalska, Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu


Czarne Słońce narodziło się z czerni, bojąc się wyjrzeć. Siedząc w swym zamknięciu, wierzy że może wyrzucić z siebie coś, co zajmie stałe miejsce w jego świecie. Przez promienie zakorzenia cząstki siebie, a one, rozmywając się w nicości nie pozwalają na upragnione zgnicie. Wycinek z istnienia Czarnego Słońca ukazany w poklatkowej animacji tuszem.

Zuzanna Michalska (*2000), studentka Sztuki Mediów na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Ukończyła animację na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (CZARNE SŁOŃCE jest jej Dyplomem). Interesuje się animacją abstrakcyjną i eksperymentalną oraz jej oddziaływaniem z przestrzenią. W swojej praktyce skupia się głównie na wizualizacjach muzyki i stanów wewnętrznych.

LAUREATKA SREBRNEGO TOBOŁKA O!PLA 2022 ZA TRZY MAŁE HISTORIE (Konkurs Główny – Kategoria FORMANIMY)

***

DEATHWAVES (OR A FUNGAL HECATOMB) (2023, 04:59), Maciek Stępniewski, niezależnie


Śmierć nadchodzi falami i ma swoje miejsce w cyklu natury. Śmieci jednej rośliny są skarbem innej, jak sugeruje ten film łączący organiczny temat z animacją cyfrową. Powstały kształt przypomina symulację komputerową – swego rodzaju grę.

Maciek Stępniewski jest artystą audiowizualnym z Warszawy, zajmuje się animacją, muzyką i projektowaniem, szczególnie w ich cyfrowych i abstrakcyjnych aspektach. Ukończył studia licencjackie i magisterskie na Polsko-Japońskiej Akademii Technik Komputerowych, na wydziale sztuki nowych mediów. Jego filmy gościły między innymi na takich festiwalach jak Punto Y Raya, Athens Digital Art Festival, AniFilm, Flipbook, Animocje, Patchlab, O!PLA, Animafest, Sopot Film Festival, Kamera Akcja czy Short Waves. Jego albumy zostały wydane przez lokalne netlabele Trzy Szóstki i Nagrania Somnambuliczne. W 2021 roku zaprezentował wystawę audiowizualną „The Ocean That Has Been Calling Me” w Galerii P21.